Korčula

Miasto leży na niewielkim półwyspie w północno-wschodniej części wyspy, nad brzegiem najwęższej części kanału oddzielającej wyspę od półwyspu Peljeśac. Korćula rozwijała się powoli, czego powodem były częste zmiany sytuacji politycznej. Poza tym w niewielu było mieszkańców, którzy chcieliby się związać z miastem i zadbać o jego przyszłość. Promy z Orebić, Splitu, Hvar i Dubrownika docierają do miasta Korčula. Historyczne centrum miasta znajduje się na niewielkim półwyspie z górą w kształcie stożka. Malownicze położenie, średniowieczne rynki, kościoły i pałace czynią miasto małym Dubrownikiem. W XV w. mieszkała tu tylko ludność czysto chorwacka. Największe znaczenie miało w tym czasie rzemiosło: budownictwo statków, kamieniarstwo, rzeźbiarstwo i ciesielstwo. Prowadzono również handel z Bośnią i Dubrownikiem, sprzedawano kamień i wapno, wino i ser, wełnę, skóry i sukno.

Najbardziej malownicze miejsca w mieście otoczone są murami obronnymi i licznymi kamiennymi schodami wspinającymi się aż do kościoła św. Marka. Nowsza część ciągnie się wzdłuż brzegu morza, na północny zachód i południe. W porcie znajdują się dwie potężne, okrągłe baszty: Barbarigo i Balbi. Między nimi na wprost przystani widać loggię z 1548 r a przy niej dwa obeliski powstałe na cześć książąt miejskich, czyli wójtów. Stoi tu także kamienny słup ku czci Antenora -legendarnego założyciela miasta. W górę prowadzą neobarokowe schody, przy których można obejrzeć ruiny domów zadżumionych, z zachowanymi pięknymi fasadami.

W XIII w. miasto zostało całkowicie przebudowane i wówczas wytyczono nowy układ ulic, dobrze przemyślany przez mistrzów budowlanych. Z wyjątkiem głównej tradycyjnej osi biegnącej z pół nocy na południe, prawie wszystkie uliczki przebiegają z zachodu na wschód. Taki układ powodował, że zimny, pól nocny wiatr Bora nie byl zbył przykry dla mieszkańców, podczas gdy przyjemny zachodni wiatr Maestral bez przeszkód wnikał w miasto. Ulice kończą się na podłużnym placu katedralnym, znajdują cym się na najwyższym wzniesieniu półwyspu. Miasto otoczone było dawniej pierścieniem murów, z których pozostały niestety tylko fragmenty i cztery narożne bastiony.

Miasto Korčula
Miasto Korčula
Miasto Korčula leży na wyspie Korculi, małym, górzystym półwyspie, wysuniętym w Morze Adriatyckie. Korčula jest typowym, dalmatyńskim miastem, z okrągłymi wieżami obronnym i domami o

Z najwyższego wzniesienia starego miasta wzbija się w błękitne niebo wieża późnoromańskiej katedry Sveti Marko (św. Marka). Jest to najważniejsza, liistoryczna budowla na wyspie. Prace przy wznoszeniu trójnawowej bazyliki rozpoczęły się w 1420 roku. Przy budowie współdziałali członkowie lokalnych cechów budowlanych, wśród których kamieniarze cieszyli się największą sławą. Miasto stać było także na zagranicznych mistrzów. Przykładem jest mediolańczyk Bonino - twórca wspaniałego portalu z lwami. Na sklepieniu portalu przedstawiony jest ewangelista Marek.

Wnętrze kościoła ozdobione jest różnymi detalami architektonicznym znajdującymi się w kapitelach kolumn i ścianach naw bocznych. Na szczególną uwagę zasługuje cyborium nad ołtarzem. Cztery smukłe kolumny dźwigają trzypiętrowy piramidalny baldachim. Na stronie czołowej jest scena Zwiastowania Najświętszej Marii Panny. Obraz w ołtarzu przedstawia patronów wyspy Korćula - Marka, Bartłomieja i Hieronima - i przypisywany jest Tintoretto. Czwarta planowana nawa miała być oddzielnym kościołem wotywnym za ocalenie miasta w czasie szalejącej dżumy, na który jednak zabrakło miejsca w ciasnej Korćuli. Szalejąca w 1529 r. dżuma pochłonęła znaczną część mieszkańców wyspy. Nowy kościół pod wezwaniem Rocha, Kośmy i Damiana miał chronić ludność przed plagami i epidemiami. W dolnej części dzwonnicy obok kościoła znajduje się kaplica chrzcielna, z cenną statuą w brązie przedstawiającą Chrystusa Zmartwychwstałego.

Korčula stare miasto
Piękne średniowieczne miasto otoczone potężnymi murami, wysokie wzniesienia, gęste lasy, idylliczne zatoczki z plażami i Marco Polo - tak można scharakteryzować Korculę. Wyspa jest mocno

Katedra św. Marka, przez niektórych uważana za najciekawszy zabytek Dalmacji, powstała na fundamentach innej świątyni, zbudowanej w XIII w. z której do dzisiaj zachowały się tylko absydy trzech naw kościelnych. Budowla jest dziełem miejscowych artystów Dragośevicia i Ivanćicia oraz znanego mistrza Andrijcia, który ukończył budowę wspaniałej romańskiej dzwonnicy z kopułą i lekkim, ażurowym szczytem w postaci kolumnowego oktogonu. W dolnej części dzwonnicy znajduje się kaplica chrzcielna z cenną statuą w brązie przedstawiającą Chrystusa Zmartwychwstałego. Bogaty portal katedry zdobi rzeźba patrona umieszczona w tympanonie. Portal fasady powtarza elementy występujące w romańskich kościołach Apulli. W dekoracji przyczółka fasady, dawne ślepe arkady przybierają postać stosowaną w późnym gotyku weneckim. Cyborium w głównym ołtarzu zostało wykonane przez Andrijcia w latach 1486-1490. Na czterech wysmukłych kolumnach umieszczono trzypiętrowy baldachim w kształcie piramidy. Obraz w głównym ołtarzu przedstawia św. Marka ze św. Bartolomeuszem i Jerolimem. W absydzie południowej znajduje się baptysterium oraz zabytkowy nagrobek biskupa Malombro z 1513 r. W baptysterium można zobaczyć obraz św. Trójca namalowany przez Bassano. W 1525 r. do katedry została dobudowana duża kaplica, która dzisiaj stanowi część świątyni, a w zamierzeniu budowniczych miała być oddzielnym kościołem chroniącym mieszkańców przed szalejącymi epidemiami dżumy. Bardzo ciekawy jest barokowy ołtarz Gospe od Karmena z 3 obrazami Ridolfiego oraz drewnianymi rzeźbami świętych Kośmy i Damjana.

W bezpośrednim sąsiedztwie katedry, po prawej stronie dzwonnicy, stoi dom w którym rzekomo urodzić się miał Marco Polo, znany podróżnik po Azji. Tak właśnie chce legenda, może dlatego, że nazwisko Marco Polo było często spotykane w Korćuli. Pewne jest, że Marco Polo podróżował wraz ze swoim ojcem i jego bratem do Chin w 1271 r kraju, w którym żaden Europejczyk dotychczas nic przebywał. Jego podróż trwała 25 lat. Kiedy wrócił, nikt nie wierzył jego relacjom. Wydawały się zbyt fantastyczne. W 1298 r. na wodach przed Korćulą odbyła się bitwa morska między Wenecjanami a Genueńczykami, z której ci ostatni wyszli zwycięsko. Wielu Wenecjan dostało się do niewoli. Wśród nich był także Marco Polo. W niewoli jego opowiadania zostały po raz pierwszy przelane na papier. Podyktował je towarzyszowi niedoli z Pizy, a ten po wyjściu na wolność opublikował je. Książka z opowiadaniami Marco Polo cieszyła się dużą poczytnością.

Naprzeciwko kościoła znajdujemy przykłady architektury arystokratycznej. Jest pałac Gabrielli, ze wspaniałymi obramieniami okiennymi i balkonami z XVI wieku. Obecnie znajduje się w nim Gradski muzej (Muzeum Miejskie), które oprócz eksponatów archeologicznych przechowuje dokumenty związane z historią miasta oraz świadectwa dotyczące sztuki rzeźbiarskiej i budowy statków. Znajdujący się w pobliżu pałac Arneri składa się z wielu budynków, skupionych wokół barokowego dziedzińca i mających interesujące elewacje. W części południowo-wschodniej starego miasta wznosi się kościół Sv. Svetih (Wszystkich Świętych), który od 1301 r. był siedzibą najstarszego bractwa w mieście. Niewątpliwie warto obejrzeć przechowywany w kościele zbiór ikon.

W Korćuli, co roku, 27 lipca odbywają się turnieje rycerskie pod nazwą Moreska i kumpanija. Turniej rycerski nawiązuje do walk przeciwko Arabom: dobry biały król podejmuje walkę przeciwko złemu czarnemu królowi. Kumpanija natomiast jest pewnym rodzajem tańca, w którym występują rycerze w jaskrawo czerwonych strojach i przy dźwiękach kobzy przedstawiają taniec z szablami, symbol walki o niepodległość. Przed zatoką portową Korćula leży wyspa klasztorna Badija, do której w sezonie można dopłynąć łodziami. Na wyspie o obszarze zaledwie 1 km2 znajdował się niegdyś klasztor franciszkanów, obecnie budynek klasztoru zajmuje hotel. Gęsto porośnięta makią i lasem sosnowym wyspa jest dobrym miejscem do kąpieli, także dla zwolenników naturyzmu.

Współrzędne geograficzne Korčula
Latitude: N 42° 57’ 30" (42.9584041), Longitude: E 17° 08’ 03" (17.1342309)

Korčula na forum

  • paweł
    paweł

    Warto. Byłem w Lumbardzie. Piękna wyspa. Bardzo spokojnie. Super kwatery do wynajęcia nad samym morzem.Polecam

Strona korzysta z plików Cookies zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki. [ok]