Opatija
Opatija licząca 13 000 mieszkańców jest centrum 40-kilometrowej riwiery nad zatoką Kvarner. Dogodnie położona, u stóp masywu Ućka, odznacza się łagodnym klimatem. Świeże powietrze napływające latem z górnych partii gór łagodzi upał, a zimą chłodne masy powietrza płynące od strony niedalekich Alp nie docierają do miasta.
Opatija, nazywana pertą Istrii, stanowi centrum Kvarnenu ze względu na ogromną ilość plaż i kąpielisk położonych na całej długości wybrzeża. Opatija, położona jest kilka kilometrów na zachód od Rijeki. Mało która miejscowość zawdzięcza turystom tak wiele jak Opatija. Ciągną się one przez ok. 20 km od zatoki Preluk, poprzez Opatiję i Lovran Mośćenickiej Dragi. Miasto leży u stóp wzgórza masywu Ućki osłaniającego je od wiatrów wiejących od strony kontynentu. Panuje tu łagodny klimat sprzyjający rozwojowi pięknej podzwrotnikowej roślinności - wzdłuż brzegu rosną palmy, cyprysy, oleandry, magnolie i mimozy.
Przed I wojną światową była modną miejscowością wypoczynkową, do której przyjeżdżali mieszkańcy Austrio-Węgier. Z tamtych czasów pochodzi wiele pięknych, starych hoteli, a z eleganckiej promenady nad brzegiem morza rozciąga się wspaniały widok na Zatokę Kvarnerską. Klimat jest łagodny, dzięki czemu można cieszyć oczy podzwrotnikową roślinnością.
Wzdłuż wybrzeża biegnie ruchliwa autostrada. Na zachód od Opatiji wznosi się góra Učka, najwyższy szczyt na półwyspie Istria. Ogólnie trzeba przyznać że jest to jeden z najbardziej eleganckich chorwackich kurortów, wyglądem przypominający miasteczka leżące nad Lazurowym Wybrzeżem.
Chorwaci, dumni ze swego miasta, opowiadają przyjezdnym legendę o powstaniu Opatiji: kiedy Bóg stwarzał świat, na każdy kraj rzucał jedną perlę, która spadu jąc na ziemię, zamieniała się w coś pięknego, aby każdy naród miał się czym chlubić. Powstały w ten sposób wysokie góry, głębokie morza, ostre skaty, nieogarnione stepy. Na samym końcu przyszła kolej na Chorwację i wtedy Bóg spostrzegł, że trzyma w dłoni jeszcze dwie ostatnie perty. Nie zastanawiając się długo, rzucił je na ostatnie państwo. I tak oto powstała Opatija.
Opatija została wybudowana w miejscu antycznej osady, o czym świadczą pozostałości starożytnych budowli. Nazwa miasta pochodzi od XV-wiecznego opactwa, z którego pozostała stojąca nad brzegiem morza kaplica św. Jakova z 1506 r., przebudowywana potem dwukrotnie w 1774 i 1937 r.
Do końca XIX w. Opatja była niewielką rybacką wioską. W 1844 r. bogaty kupiec z Rijeki zbudował tu willę, zalążek dzisiejszego kurortu.
Dom otrzymał nazwę na cześć żony kupca, pani Angioliny. Scarpa założył tu wspaniały park, do którego marynarze zwozili z dalekich wypraw egzotyczne rośliny. Mieszkanie w willi wiązało się z wielkim prestiżem. Przebywał tu w sezonie letnim sam cesarz Ferdynand z małżonką Marią Anną. Potem zaczęty powstawać w mieście pierwsze hotele i uzdrowiska. Największy hotel - Ouarnero - powstał wraz z otwarciem w okolicy Rijeki linii kolejowej łączącej miasto z Wiedniem. Między pierwszą i drugą wojną światową miasto należało do Włoch i nazywało się Abbazia. Włosi zbudowali tu liczne wille i pensjonaty, w których mieszkali członkowie rodów królewskich (król włoski Umberto, król Serbii, car bułgarski, król Szwecji i cesarz niemiecki), a także artyści, poeci, pisarze i muzycy.
W tym dziwnym, uroczym mieście wszystko jest wytworne, a jednocześnie lekkie i zwiewne. Opatija robi wrażenie wykonanej z przetykanej słońcem koronki. Liczne są tu kawiarenki usytuowane nad samym brzegiem morza, tak że siedząc przy stoliku, ręką można dotknąć wody Adriatyku. Za dnia całe życie skupia się na piaszczystych (często płatnych) i kamienistych plażach. Wieczorem ożywają kawiarnie i restauracje, gdzie orkiestra gra do samego rana.
Turyści mogą obejrzeć wspomnianą już kaplicę św. Jakova, uroczą neobarokową fontannę w parku z 1889 r. i ustawioną na skale wysuniętej w morze delikatną i poetycką rzeźbę Pozdrowienie morza. Jadąc lub spacerując promenadą Lungomare w kierunku południowym, docieramy do portu rybackiego lei, będącego dzielnicą Opatiji, żwirowej plaży Ika i wreszcie do Lovranu.
Kąpać się i opalać można na jednej z wielu kamienisto-betonowych plaż. Większość z nich to małe zatoczki, ale są też większe, niedaleko parku i hoteli Kvarner, Millenium, Ambasador czy Pałace. Opatija posiada Błękitną Flagę, międzynarodową nagrodę przyznawaną za czystość morza i plaż.
Opatija na forum
-
JoanaTrochę to smieszne ponieważ do połowy XIX w. we wsi stały tylko chaty rybaków, a jedyną większą budowlą był kościół św. Jakuba. W 1844 r. w Opatiji powstała pierwsza letniskowa willa, Angiolina, zbudowana przez Iginio Scarpa z Rijeki. Zapraszano do niej licznych gości, m.in. cesarza Ferdynanda z małżonką. Wieść o nowym letnisku szybko się rozeszła, przede wszystkim wśród austriackiej arystokracji. W Opatiji niemal na wyścigi zaczęto budować wille i hotele. W 1873 r. doprowadzono linię kolejową. W 2004 r. Opatija i okoliczne miejscowości - Ićići, łka, Lovran, Medveja i Mosćenićka Draga - obchodziły 160. rocznicę przyjazdu pierwszych turystów. Tworzą one teraz jeden, prawie nieprzerwany pas turystycznych osiedli.