Rab

Największa miejscowość wyspy, miasto Rab, leży u stóp Kamenjak. Miejscowość ta została założona przez Rzymian w II w, p.n.e, jako obóz wojskowy. Rozwój miasta rozpoczął się od 800 r. dzięki Chorwatom Licznie reprezentowane na wyspie zakony i Wenecjanie pozostawili (u archi tektoniczne pamiątki.

Dzisiaj Rab zaliczany jest do najpiękniejszych miejsc nad Adriatykiem, co powoduje duże natężenie ruchu turystycznego. Ponadto w pobliżu miasta znajdują się 3 zatoki, w których można zażywać kąpieli (padavas). To, iż miasto stanowi zwartą całość, zawdzięcza mocnym murom obronnym, które miały chronić je przed napadami Uskoków i Saracenów.

W wąskich uliczkach starego miasta, które rozciągają się na wąskim cyplu, tłoczą się uzbrojeni w aparaty fotograficzne i kamery turyści, aby uwiecznić i zabrać ze sobą wspomnienia pięknych, historycznych budowli. Największe wrażenie sprawia Katedrala Sv. Marya (Najświętszej Marii Panny) trójnawowa świątynia z XI w., którą mini osobiście poświęcić papież Aleksandet W 1177 roku. W XV w. katedrę poddano renowacji, a nad głównym portalem umieszczono Pietę, dzieło Petara Trogiranina, jednego z najbardziej znanych dalmatyńskich rzeźbiarzy epoki wczesnego renesansu. Jego dziełem jest także ośmioboczna chrzcielnica w kaplicy św. Piotra. Szczególną wartość ma Relikwiarz Św. Krzysztofa, który został ofiarowany biskupstwu przez patriarchę Konstantynopola w 923 roku. W tym też roku Rab został podporządkowany jurysdykcji Rzymu. Obok kościoła wznosi się wysoka na 25 metrów dzwonnica. Pochodzi także z XI wieku. Jej urozmaicone otwory okienne, przypominają wieżę kościoła w Pomposa w pobliżu Ferrary i czynią ją jedyną w swoim rodzaju.

Zabudowa starego miasta jest zwarta, a fasady pałaców są ozdobione artystycznymi detalami rzeźbiarskimi. Szczególnie pięknym przykładem jest Kneźevdvor (Pałac Rektorów) przy placu Marszałka Tito. Na zewnątrz historycznego centrum miasta rozciąga się piękny Park Komrcar założony pod koniec XIX wieku. Spaccr przez park prowadzi do zachodniego krańca zatoki Eufemija.

Kto chciałby wejść na miejscową górę, powinien najpierw iść drogą w kierunku Lopar, następnie nad potokiem Zunga skręcić w prawo i dalej drogą na szczyt góry. Ze szczytu Kamenjaka Straza (408 m) rozpościera się wspaniała panorama aż do Velebit. Wolne od ruchu samochodowego są dwa półwyspy, mocno zalesiony Frkanj i Kalifront. Przez ten ostatni prowadzi leśna droga do uroczej zatoki Gozinka (żwirowa plaża, restauracja). Ośrodkami turystyki kąpielowej są osady Suha Punta i plaża w Supetarska Draga. Lopar, leżący na północy wyspy, jest nie tylko portem dla statków przypływających z Baska (wyspa Krk), lecz także miejscowością wakacyjną z bajeczną, prawie dwukilometrową plażą Paradiso. Łagodnie schodzi w morze, stąd też bardzo atrakcyjna dla rodzin z dziećmi.

Lopar nie ma miejsc godnych obejrzenia. Istnieje legenda, która nawiązuje do powstania państewka San Marino na terenie Italii. Legenda opowiada o św. Marinusie, który w III w. jako rzeźbiarz z Lopar pracował przy budowie murów obronnych w Rimini. Ponieważ był chrześcijaninem, nie czuł się tam wystarczająco bezpiecznie, gdyż były to czasy straszliwego prześladowania chrześcijan za panowania cesarza Dioklecjana. By nie wpaść w ręce siepaczy, schronił się Marinus na górze Tiano i tam żył w ukryciu z innymi współwyznawcami, Następnie wznieśli oni kościół, a później mały klas/lor, który stal się początkiem państwa San Marino. Rab jest związany z San Marino więzami współpracy.