Vinodol

Na południe od Kraljevicy, równolegle do wybrzeża rozciąga się 25-kilometrowa dolina Vinodol (dolina wina). Są to tereny mało odwiedzane przez obcych, ponieważ dolina jest oddzielona od morza grzbietem górskim, liczącym 2 kilometry szerokości i wysokim na 300 metrów i większość turystów podąża magistralą nadbrzeżną na południe.

Po raz pierwszy obszar ten wspomniany został pod nazwą Vallis Vinearia, w kronice z XII wieku. Wiadomo, że już w czasach rzymskich przebiegała przez dolinę droga łącząca Akwileję z Senią, dzisiejszym Senj. W 1225 r. król chorwacko-węgierski przekazał Vinodol jako lenno rodzinie Frankopanów z Krk.

Pod koniec XIII w. nowi panowie zlecili opracowanie kodeksu praw. Miał on regulować wzajemne stosunki między nimi a poddanymi. Tak zwane prawo vino-dolskie zostało sporządzone w języku chorwackim i w głagolicy. Zawiera ono przepisy karne i cywilne i jest pierwszym kodeksem praw nie tylko Chorwatów, ale i wszystkich Słowian.

Kiedy Turcy wtargnęli na te obszary, Frankopanowie utracili niczym nie ograniczoną władzę nad tymi terenami. Dopiero chorwacko-węgierski ród hrabiowski Zrinskich, zdołał odzyskać panowanie nad Vinodolem, a następnie nad całą zatoką Kvarner. O czasach Frankopanów wspominają ruiny zamków, a hrabiowie Zrinscy uwiecznili się w nazwie wysokoprocentowej brandy, które wieczorami, wielu Chorwatów oddaje w objęcia Morfeusza.

Podróżującym dzisiaj przez dolinę brakuje widoku winnic, które dolinie niegdyś nadały imię Vinearia. Wiele domów stoi opuszczonych. Ludność znalazła pracę za granicą albo na wybrzeżu. Tak więc podróż przez Vinodol jest nostalgicznym wspomnieniem dawnej świetności tego regionu.