Atrakcje turystyczne Rijeki

Stare Miasto ma kształt prostokąta. Pozostała, średniowieczna część Rijeki stanowi dzisiaj centrum. W deltowym ujściu rzeki Rijećiny wybudowano przed wiekami port, którego dzisiaj już nie ma. Stare kamienne domy, urzekające oryginalną urodą, pochodzą z okresu od XVI do XVIII w. Jest to typowa śródziemnomorska architektura z uroczymi zdobieniami w postaci portali, obramowań okiennych i balkoników. Tego typu budynki stały w niezwykle wąskich uliczkach, których szerokość wahała się między 2 a 4 m. Zdarzały się jednak jeszcze węższe przejścia, co zapewne było sporym utrudnieniem dla miłośników doskonałej regionalnej kuchni, który chcieliby przedostać się tamtędy bez szwanku i uszczerbku na zdrowiu. Ulice wykładano olbrzymimi flizami - jasnymi kamiennymi płytami świadczącymi o rzymskiej tradycji. Na główną ulicę handlową wchodziło się przez bramę miejską z XIII w., którą pięć wieków później przerobiono na wieżę zegarową z ozdobnymi barokowymi elementami.

Za bramą miejską rozciąga się placyk z malowniczymi domkami stojącymi na niewielkiej pochyłości. Wysokością i smukłą sylwetką wyróżnia się wśród nich stary ratusz z ozdobnym XVI-wiecznym portalem. Dawniej przed budynkiem stał kamienny słup służący do wieszania chorągwi, dziś przeniesiony na honorowe miejsce przed budynek Rady Miejskiej. Na słupie widniał herb miasta - św. Vid trzymający makietę Rijeki.

Najstarszy tutejszy zabytek - rzymski tuk triumfalny cesarza Klaudiusza II z I wieku n.e. - można podziwiać w malej, wąskiej uliczce w pobliżu. Przez długi czas byt wykorzystywany do wspierania domów znajdujących się po obu stronach drogi i dzięki temu zachował się tak długo, mimo dużych zniszczeń.

Z kompleksu klasztoru augustiańskiego (1315 r.) zachował się gotycki kościół św. Jeronima, przebudowany w XVIII w. w stylu barokowym, klauzura oraz dwie gotyckie kaplice. Po rozwiązaniu zakonu w 1788 r. budynek powtórnie przebudowano, nadając mu cechy klasycystyczne. Od 1835 r. budowla służyła jako siedziba instytucji miejskich.

W pobliżu portu, we wschodniej części Starego Miasta, wznosi się ku niebu piękna XIII wieczna katedra pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, przebudowywana w stylu baroku w XVII i XVIII w. Z pierwotnej świątyni pochodzi plan ówczesnej bazyliki oraz kamienne ściany. W zakrystii można zobaczyć XV-wieczne monstrancje i relikwiarz. Pod prawą ścianą zachował się fragment rzymskiego muru, wewnątrz płyty nagrobne znanych rodzin i fundatorów kościoła.

Na wzniesieniu, na prawo od murów, stoi kościół patrona miasta św. Vlda, budowla w kształcie rotundy pochodząca z XII w. W pobliżu znajdowała się dawniej cytadela. Wszelkie uroczystości miejskie, posiedzenia i zebrania odbywały się w samym kościele. Dzisiejsza świątynia była budowana przez ponad 100 lat na wzór włoskich kościołów barokowych z elementami klasycystycznymi. Fasada jest wykonana z białego kamienia na podobieństwo rzymskiego kościoła Maria delia Salute. W kaplicy mieści się skarbiec z bogatym zbiorem niezwykle cennych kielichów liturgicznych i darów wotywnych, wśród których jest piękny gotycki krucyfiks.

Bardzo ciekawymi zabytkami są kościół św. Juraja z XIII w. i stojący niedaleko klasztor franciszkański, w którym zgromadzono cenne obrazy i zbiory sztuki złotniczej. Będąc w pobliżu, warto wstąpić na chwilę do kościoła św. Marii Loretańskiej z grobowcami Frankopanów i innych możnowładców oraz dostojników kościelnych. W głównym ołtarzu umieszczono obraz Matki Boskiej będący darem papieża Urbana V. Boczne barokowe ołtarze pochodzą z XVII i XVIII w. Kościół uważany za "chorwacki Nazaret" stanowił ostoję duchową miejscowej ludności przez wiele wieków. Ludowa legenda głosi, że tu właśnie znajdował się dom Marii i Józefa, co znacznie przyczyniło się do popularności kościoła wśród wiernych przybywających tutaj z wielu stron Chorwacji. W roku 1291 Krzyżowcy przywieźli z Nazaretu kamienie i ziemię, z których miał powstać dom Świętej Rodziny. W jakiś niewytłumaczalny sposób kamienie znalazły się w Loreto. Miejscowa ludność boleśnie odczula tę stratę, a dar papieża Urbana V miał być zadośćuczynieniem.

Za autora cudownego obrazu Madonny uchodzi sam św. Łukasz. Od wielu wieków przed ołtarzem składają wota żeglarze, którym udało się szczęśliwie ocaleć na morzu. Rybacy proszą o dobry potów i szczęśliwy powrót do domu. Podobno do kościółka na Trsacie pielgrzymował również filozof Descartes.

Wspinając się po schodach, warto jeszcze zajrzeć do ciekawego pod względem architektonicznym kościoła Kapucynów zbudowanego w stylu neogotyckim.

Obok świątyni stoi wysmukła kampanila z białego kamienia. Górna część dzwonnicy została ozdobiona w stylu kwiecistego gotyku weneckiego. Wieża nazywana Kosi Toranj (pochyła wieża) przechyla się w stronę kościoła, co upodabnia ją do krzywej wieży w Pizie.