Kolejka dla turystów na terenie parku Plitvice

Park Plitvickie Jeziora stanowi rezerwat i jest najobszerniejszym (294.82 km2) spośród ośmiu chorwackich parków narodowych. Terytorium Plitvickich Jezior uchwalono Narodowym Parkiem już w roku 1949 co przyczyniło się że jest to najstarszy chorwacki Park Narodowy. Już w 1979 roku NP Plitvice został wpisany na Listę Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Park jest fenomenem krasowej hydrografii. Jeziora są znane ze swoich kaskad tufu wapiennego oraz ciągłego biodynamicznego toku ich wzrostu w specyficznych warunkach hydrologicznych. Tuf to jest porowata skała osadowa, powstająca za sprawą wytrącenia się z wody węglanu wapnia. Skamielina ta buduje progi, kaskady oraz inne formy w strumykach krasowych i rzeczkach. Proces ten jest przede wszystkim widoczny na kaskadach Jezior Plitvickich trwa ciągle choćby wtedy gdy odwiedzający wędrują po parku. Bez cienia przesady można stwierdzić, że Park Narodowy Jeziora Plitwickie jest to najbardziej widowiskowe atrakcje turystyczne na terenie Chorwacji . Rozmieszczenie niewielkich jezior o zniewalającym turkusowym kolorze przegradzają wapienne bariery, aranżując przeróżne małe kaskadowe wodospady, a wokół panoszącej się nieskazitelnej natury. Powierzchnia Narodowego Parku Plitvickie Jeziora zawiera obfitość środowiska leśnego z licznymi różnorodnymi rodzajami flory i gatunków zwierząt. Najobfitszą część leśnej wspólnoty zawierają jodły oraz buki. Pośród nich szczególnie zaznacza się bukowo-jodłowa puszcza Corkova uvala, jedna z najładniejszych w Europie.